Een regenboog aan zorgcollectieven

Zelfsturende zorgkracht in Limburg
In een gezamenlijke ontdekkingsreis door en met de bewoners zijn mooie voorbeelden van zorgvoorzieningen voor de bewoners ontstaan. De mix van zorgcollectieven is een gevolg van een iteratief proces waarbij elk dorp de verschillende fasen op geheel eigen wijze doorloopt. De bewoners gaan zelf op zoek naar de zorgkracht, de zorgvraag en het zorgaanbod in een dorp. De dagbesteding is veelgevraagd en bewoners zijn in staat deze zelf te exploiteren. Naast de populaire dagvoorziening worden er mengvormen van voorzieningen ontwikkelt op de terreinen van wonen, welzijn, zorg, activiteiten en mobiliteit. Er loopt een regenboog aan zorgcollectieven door de verschillende dorpen in Limburg waarbij sommige thema’s in elkaar overlopen en andere in hun oorspronkelijke vorm blijven functioneren. Opmerkelijk is dat naast de laagdrempelige voorzieningen de bewoners ook prima in staat zijn om de verantwoordelijkheid voor de zwaardere doelgroepen op zich te nemen.

Het dorp in de hoofdrol
Van belang voor het welslagen van een zorgcollectief zijn bevlogen, betrokken en ondernemende dorpsbewoners die de kar vooruit willen trekken en ervoor zorgen dat een initiatief zich verder ontwikkeld. Afhankelijk van een lokale situatie kan de taak van een kartrekker door meerdere partijen op zich worden genomen. Een enkele keer zijn het de leden van een dorpsraad die de aandacht vragen, soms zijn het de maatschappelijke organisaties of vindt er een onderlinge kruisbestuiving plaats. Incidenteel gebeurt het ook dat individuele bewoners zich vinden en naar een dorpsraad toestappen. Uitbreiding van de oorspronkelijke initiatiefnemer(s) naar een veel bredere groep dan de eerder opgestane is noodzakelijk voor de verdere ontwikkeling van een zorgcollectief. Een zorgcollectief heeft in veel gevallen een lange aanloop nodig en bovenal doorzettingskracht om de vele hindernissen te overwinnen. Het dorp heeft en houdt echter gedurende het hele proces de hoofdrol en bepaald zelf welke voorziening voor hun dorp geschikt is en doet dit in samenspraak met het hele dorp. Waar eerder een gemeente en maatschappelijke partners het voortouw namen geven ze nu het dorp de ruimte en springen ze desgewenst bij met (financiële) hulpmiddelen of expertise. Vanaf het vertrekpunt wordt er gezorgd voor betrokkenheid van onderop waardoor het eigenaarschap bij zoveel mogelijk bewoners komt te liggen en draagvlak wordt gegenereerd voor een zorgcollectief. Er wordt geregeld overleg gevoerd met zoveel mogelijk dorpsbewoners door middel van de inzet van massa-mediale middelen, brainstormachtige bijeenkomsten, speciale burgerpanels, dorpsambitieboeken en de sociale media. Een Dorpsontwikkelingsplan heeft in de verschillende fasen van totstandkoming van een zorgcollectief meerwaarde. In de beginfase kweekt het bewustwording bij de dorpsbewoners terwijl in een later stadium inzichten worden aangereikt waarmee een gemeenschappelijk kader wordt ontworpen om als groep gericht verder te werken. Met de zelfsturende thema-gerelateerde werkgroepen wordt veel vooruitgang geboekt door met een afgebakend thema aan de slag te gaan al dan niet ondersteund door een dorpsraad. Verder ontbreekt het de zorgcollectieven niet aan vrijwilligers. De persoonlijke benadering, de keuzevrijheid bij de werving en het veelal tijdelijke karakter van de werkzaamheden levert een gemotiveerd vrijwilligersbestand op dat toereikend is.

Het verslag is te vinden via:

http://docplayer.nl/25008383-Een-regenboog-aan-zorgcollectieven.html

Van het verslag is een handzame uitgave verschenen:

file:///C:/Users/Gebruiker/AppData/Local/Microsoft/Windows/INetCache/IE/J2R6OWUD/Een%20regenboog%20aan%20zorgcollectieven.pdf

Klik om toegang te krijgen tot (2014)_Aedes-Actiz_Inventarisatie%20Zorgcooperaties%202014.pdf